ارزش تشخیصی آزمون شمارش سه حرکت جنین در یک ساعت توسط مادر در تشخیص کاهش حرکت جنین

ارزش تشخیصی آزمون شمارش سه حرکت جنین در یک ساعت توسط مادر در تشخیص کاهش حرکت جنین مهین کمالی فرد[1]، دکتر مرتضی قوجازاده[2]، دکتر شمسی عباسعلیزاده[3]، دکتر فاطمه قطره سامانی[4]، لیلا ربیعی[5]* تاریخ دریافت: 12/03/1391 تاریخ پذیرش: 04/06/1391 چکیدهپیش زمینه و هدف: شمارش حرکت جنین توسط مادر روشی است که به منظور سنجش حرکات جنین انجام می‌گیرد. از دهه 1970 روش­های شمارش متنوعی با محدوده‌های خطر متفاوت به وجود آمده‌اند که تاکنون ارزیابی‌های اندکی جهت تعیین ارزش تشخیصی آن‌ها صورت گرفته‌اند و از این رو ارزش بالینی تعداد تمام حرکات جنین اثبات نشده است. هدف از این مطالعه تعیین ارزش تشخیصی آزمون شمارش سه حرکت جنین در یک ساعت توسط مادر در تشخیص کاهش حرکت جنین بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش توصیفی ـ مقطعی در سال 1390 در مرکز آموزشی ـ درمانی الزهرای تبریز انجام گرفت. نمونه شامل 300 زن باردار تک قلو با سن حاملگی 40-32 هفته بود که به طور تصادفی از بین زنانی که با شکایت کاهش حرکت جنین مراجعه کرده بودند و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. به هر زن باردار انتخاب شده در مورد نحوه انجام آزمون شمارش سه حرکت جنین در یک ساعت و ثبت در جدول مربوطه آموزش چهره به چهره توسط پژوهشگر داده شد. بعد از اتمام انجام آزمون مادر جهت انجام تست پروفیل بیوفیزیکال به واحد سونوگرافی ارجاع داده شد و سپس نتایج دو آزمون با یکدیگر مقایسه گردید.یافته‌ها: بر اساس آزمون شمارش حرکت جنین 7/99 درصد از جنین‌ها فعال و 3/0 درصد غیرفعال بودند. بر حسب آزمون پروفیل بیوفیزیکال 3/96 درصد از جنین‌ها نمره‌ی 10 و 7/3 درصد نمره‌ی کمتر از 10 را کسب کردند. در این پژوهش بین نتیجه آزمون شمارش حرکت جنین و تست پروفیل بیوفیزیکال ارتباط معنی‌داری وجود داشت (001/0P<). حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی آزمون شمارش حرکات جنین به ترتیب 100 درصد، 96 درصد، 9 درصد و 100 درصد بود. بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه سودمندی شمارش حرکت جنین توسط مادر را به عنوان یک روش غربالگری  اولیه‌ی ساده و غیرتهاجمی برای ارزیابی سلامت جنین پیشنهاد می‌کند. کلید واژه‌ها: ارزش تشخیصی، شمارش حرکت جنین، پروفیل بیوفیزیکال دو ماهنامه دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دهم، شماره پنجم، پی در پی 40، آذر و دی 1391، ص 699-693 آدرس مکاتبه: کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران، تلفن: 09124900711Email: [email protected] این مقاله برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد مامایی و طرح تحقیقاتی مصوب دانشگاه علوم پزشکی تبریز می‌باشد.[1] کارشناس ارشد مامایی، مربی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران[2] استادیار فیزیولوژی، مرکز تحقیقات سلامت باروری زنان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران[3] فلوشیپ پریناتولوژی، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران[4] رادیولوژیست، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران[5] دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران (نویسنده مسئول)